Bir zamanlar çiftliğin birinde bir domuz sürüsü yaşarmış... bu domuz sürüsü halinden memnun, gündelik hayatlarına devam ederken ilginç bir şey olmuş... sıra dışı bir yavru domuzcuk dünyaya gelmiş... doğduğu ilk günden beri çevresindekilerin faklı bakışlarına tanık oluyormuş bu yavru domuzcuk... sebebini anlaması çok uzun sürmemiş... küçük domuzcuk, çiftlikteki diğer bütün domuzların aksine; pembe değil, yeşilmiş... önceleri rahatsız olsa da; kısa zamanda bu özelliğine çok alışmış, hatta diğerlerinden farklı olmak hoşuna bile gidiyormuş... fakat diğer domuzlar yeşil domuzcuğun renginden pek memnun değillermiş... kendi aralarında toplanıp bu dikkat çekici özelliğinden kurtulmak için çare arar olmuşlar... sonunda da onu pembeye boyamaya karar vermişler... fakat öyle bir boya hazırlamışlar ki ne yıkayınca geçer; ne de üstüne boya tutarmış... yakalayıp küçük domuzcuğu batırmışlar pembe boyaya... çıktıktan sonra domuzcuk yeni haline çok üzülmüş... artık diğer domuzlardan farklı değil, tıpkı onlar gibi pembeymiş... günlerce ağlamış, tanrıya dua etmiş...
'' tanrım n'olur beni eski halime döndür... bana rengimi geri ver... ben farklı kalmak istiyorum! ''
günler gözyaşları içinde geçiyormuş... domuzcuk her gün ağlayıp; tanrıya onun dualarına karşılık vermediği için yakınırmış... artık umudu tükenmekteymiş... eski neşesinden eser kalmamış, ağlamaktan bitkin düşmüş... yine her zamanki gibi ağlayarak uykuya dalmış... o gece çok fırtınalı ve yağmurlu geçmiş... bu yağmur hiç de öyle sıradan bir yağmur değilmiş... gökten, bardaktan boşalırcasına yeşil yağmur yağıyormuş... fakat bu yağmurun bir özelliği daha varmış... ne yıkayınca çıkar ne de üstüne boya tutarmış... çiftlikteki domuzlar bir bir uyanıp kendilerine ne olduğuna şaşırırken, etraftaki sesler yüzünden uyanan domuzcuk etrafına baktığında yemyeşil domuzlar görmüş... çiftliğin diğer bütün domuzları yeşile boyanmış; fakat kendi boyası, üstüne boya tutmadığı için pembe kalmış... pembe domuzcuk o an anlamış tanrının ona umutları tükendiği anda yetiştiğini ve hala diğer domuzlardan farklı olduğu için ona şükretmiş...
pillowman - Martin Mcdonagh
üslup : TheJacops
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder